غواص

کن یک غواص 37 ساله با مدرک اپن واتر و دارای تنها 7 غوص ثبت شده بود که از این تعداد 4 غوص مربوط به دوره اپن واتر می شد. او ورزش جدید خود را بسیار دوست می داشت و تصمیم داشت تا از این به بعد زمانهای بیشتری را در زیر آب سپری نماید.فقط تا به حال نتوانسته بود برای خود غواصی همراه بیابد و امیدوار بود تا یک روز را با یک گروه غواصی و بر روی یک کشتی غواصی سپری کند تا فرصت این را داشته باشد که با دیگران آشنا شده و علاوه بر یافتن غواص همراه از تجربیات آنها نیز استفاده کند.

غواصی

زمانی که غواصان بر روی عرشه قایق رفتند تنها 7 نفر بودند و تعداد کمی از آنها برای چندین سال غواصی میکردند ولی هیچکدام در سطوح رهبری غواصی نبودند. آنها تنها برای دوره های اپن واتر و ادونس اپن واتر و برخی تخصصها آموزش دیده بودند.

همه به غیر از کن در گذشته بر روی این کشتی غرق شده غواصی کرده و از شرایط آن و موارد موجود صحبت میکردند. کن تحریک شده بود و به صحبتهای دیگر غواصان گوش میداد تا بیشتر یاد بگیرد. از آنجائی که این گروه قبلا بر روی این کشتی بوده و غواصی کرده بودند دایومستر توضیحات قبل از غواصی را با سرعت بیان کرد و سپس به غواصان گفت که به داخل آب وارد شوند.

گروه تصمیم گرفته بود به جای اینکه به گروههای جداگانه تقسیم شوند بصورت یک گروه بزرگ غواصی کند . کن به روی سکو رفت و بدون هیچگونه مشکلی وارد آب شد. گروه برنامه داشت تا یک غوص 30 دقیقه ای را با حداکثر عمق 24 متری انجام دهد.

حادثه

دایومستر تذکر داد که در بستر جریانی قوی وجود دارد اما کین معنی این حرف را نمیدانست ویا اینکه چطور میتواند این مسئله را کنترل نماید.

او به آرامی به دنبال بقیه حرکت میکرد. گروه غواصی به کشتی غرق شده رسید که معمولا پناهگاه خوبی در برابر جریان بود و در راستای طول کشتی شنا میکردند. کن در پشت گروه و کمی بالاتر از دیگر غواصان باقی ماند. البته او نگاهش را از روی آنها بر نمیداشت . او تلاش زیادی میکرد و عقب تر می ماند. سرعت تنفس او بیشتر و بیشتر سریعتر شده بطوری که او احساس میکرد هوای کافی را دریافت نمیکند. او برای لحظاتی توقف نموده تا قسمتی از کشتی را بگیرد تا نفس کشیده و آرام شود. زمانی که او به اطراف نگاه کرد هیچکدام از اعضاء گروه را ندیدو نگران شد. او اندکی به بالای کشتی غرق شده صعود کرد تا شاید گروه را ببیند ولی مجددا در برابر جریان قوی قرار گرفت . او به سختی پا زد تا به جائی که فکر میکرد غواصان را دیده بود بر گردد. 

دیگر غواصان بدون اینکه بفهمند به کنار لنگر بازگشته و به سطح صعود کردند. آنها در باره غواصی حرف میزدند و از آب خارج می شدند زمانی که یکی از غواصان کن را بر روی سطح و در فاصله ای دور از قایق دید. آنها صدای کمک خواستن او را میشنیدند تا زمانی که ناپدید شد.

بررسی ماجرا

غواصی بصورت گروهی کار بدی نیست اما اولین اشتباه این بود که غواصان همراه یکدیگر در گروه مشخص نشده بودند . یک گروه 7 نفره که همه هم موافق به غواصی گروهی بودند نمیتواند کارامد باشد. نظارت برخی از افراد گروه بر اجرای غواصی بسیار راحت است . این مسئله بسیار مهم خواهد بود اگر شخصی با سطوح تجربیات کمتر در گروه وجود داشته باشد . آنها غواصی را بدون کین ادامه داده بودند بدون اینکه کسی او را به یاد داشته باشد به سطح بازگشته بودند.

غواصی کردن با این گروه میتوانست کار دایومستر را راحت کند ولی مشکلاتی هم وجود خواهد داشت. او توضیحات غواصی را کوتاه انجام داد و فکر میکرد که همه در مورد این غواصی از قبل می دانند و متوجه نبود که یک شخص جدید هم در گروه حضور دارد. لازم است تا راهنمای غواصی تمامی توضیحات موجود در مورد سایت غواصی و شرایط را به دقت و هر بار انجام دهد و همچنین نیاز است تا مطمئن باشند تمامی افراد آن را گوش می دهند.

کن چندین مورد اشتباه در این غواصی داشت. او باید با دیگر غواصان صحبت میکرد و به دیگران یادآوری مینمود که تجربه زیادی ندارد. در زمان غواصی او باید در پشت کشتی غرق شده می ماند تا خود را از جریان محافظت کند و یا زمانی که متوجه مشکل می شد غواصی خود را پایان می داد. او باید قبل از اینکه مشکلاتش خیلی جدی شود به دیگر غواصان سیگنال میداد و دیگر غواصان به او کمک میکردند تا مشکل حل شود و یا او را به قایق باز میگرداندند. ترسیدن یا پنیک شدن عمده ترین مورد در سوانح غواصی است و همیشه مواردی وجود دارد که شخص را به سوی پنیک شدن هدایت میکند. کن تلاش سختی میکرد تا بر خلاف جریان شنا کند و آن هم در محیطی که نا آشنابود . این مسئله سبب شد تا به نفس نفس زدن بیفتد و در این زمان بدرستی نمیتوانست فکر کند. زمانی که این موضوع را فهمید تنها بود و سپس از کشتی دور شد تا دیگران را پیدا کند. سپس کنترل از دست او خارج شده و پنیک شد و تنها فکری که به ذهنش میرسید صعود به سطح و تنفس بیشتر بود.

در سطح آب او برای کمک سیگنال داد بدون اینکه بی سی دی خود را پر کند و یا کمربند وزنه خود را رها سازد . این 2 کار میتوانست زندگی او را نجات دهد.

خدمه کشتی پس از 45 دقیقه او را پیدا کرده و به سطح آوردند و برای بهوش آوردن او تلاش کردند ولی بی فایده بود و این تلاش ها بدون نتیجه ماند. کالبد شکافی نشان داد که او دچار باروترامای ریوی و انسداد گاز سرخرگی یا AGE شده بود که در اثر سرعت صعود زیاد اتفاق افتاده بود.

با وجود اینکه هوای کافی در سیلندر او وجود داشت او برای نفس گرفتن به سرعت خود را به سطح رسانده بود. کاهش فشار و گسترش هوا در ریه ها آنها را پاره نموده و هوا به درون قفسه سینه و جریان خون سرخرگی وارد شده بود و علائمی شبیه به سکته و بیهوشی را بوجود آورده بود. نشانه های AGE معمولا دقایقی پس از رسیدن به سطح نمایان می شود. کن احتمالا سریعا بیهوش شده بود و چون شناوری او مثبت نبود کم کم پائین رفته و غرق شده بود.

نکات مهم

-  با همراه غواصی کنید. اگر برنامه ای برای غواصی انفرادی دارید آموزش ببینید و تجهیزات و تجربیات مناسب برای ایمنی بیشتر لازم است

-  تمرینات Self-Rescue  را انجام دهید . این شامل برداشتن و گذاشتن ماسک، در آوردن و گذاشتن رگلاتور، مدیریت مقدار گاز و رهاکردن وزنه و پرکردن بی سی دی با دهان میشود.

-  اگر از همراه یا گروه غواصی جدا شدید بیشتر از 1 دقیقه دنبال او نگردید و سپس یک صعود کنترل شده به سطح انجام دهید.

-  اگر در زیر آب مشکل تنفسی پیدا نمودید، جسمی را پیدا و آن را نگه دارید و نفس بکشید. همیشه تنفس عمیق و آهسته داشته باشید و به یاد بیاورید عمق، نفس کشیدن شما را مشکل می کند. هوائی که تنفس میکنید غلیظ تر بوده و فشار بیشتری در ریه های شما وجود دارد ، پس گرفتن یک نفس کامل دشوار است.

نوشته :Jori Bolton

منبع : Scuba Diving Magazine