رکس به سوی خانه پرواز میکرد و نمی دانست چرا دست چپش حس عجیبی دارد. این حس عجیب بعد از آخرین غواصی او نیز وجود داشت اما پس از 1 یا 2 ساعت به حالت طبیعی خود برگشته بود. اما حالا، احساس بی حسی و کرختی در دست او بدتر شده بود و بنظر می آمد که دستش می لرزد.

 

غواص

رکس 41 سال داشت و به تازگی مدرک اپن واتر خود را در یک دریاچه محلی گرفته بود و در مدت زمان آموزش، او یک سفر غواصی به کارائیب را رزرو کرده بود و برای همین بسیار مشتاق بود.

 

غواصی

رکس تعداد 9 غوص را در خلال 4 روز انجام داد اما به هیچ وجه بیشتر از 21 متر پائین نرفته بود . در هر غوص او توقف ایمنی و استفاده از کامپیوتر غواصی جدیدش را نیز رعایت کرده و اصلا وارد محدوده های فشار زدائی نشده بود. آخرین غوص رکس در یک صخره مرجانی کم عمق و در عمق تقریبی 13 متری بود و هیچ مشکلی را متوجه نشده بود . پس از 30 دقیقه استراحت در سطح آب، دست چپ او و بازویش احساس بی حسی داشت و فکر میکرد که دستش خواب رفته است. او همچنین مقداری بی حسی را در اطراف انگشت اشاره دست راستش احساس میکرد اما این حس در انگشت تنها به مدت 5 دقیقه وجود داشت . در حدود 1 تا 1.5 ساعت بعد همه چیز طبیعی شد . او خواست استراحت کند و تا عصر فردا پرواز نداشت.

 

حادثه

26 ساعت پس از آخرین غوص، رکس سوار یک هواپیمای تجاری شد تا به سوی خانه خود پرواز کند. تنها پس از بلند شدن هواپیما دست چپ او مجددا دچار بی حسی شد . این بار یک حس غیر نرمال در قسمت بالائی دست خود داشت و تمامی دست او سنگین شده بود و در محل مفاصل احساس درد می کرد. در پرواز دوم این احساس درد در مفاصل و بی حسی در دستش تغییری نداشت و کاملا خسته شده بود.

 صبح روز بعد او پس از بیدار شدن از خواب احساس سرگیجه داشت و این حس عجیب تا قلب او ادامه داشت. بنابر این سریعا با پزشک معالج خود قرار ملاقاتی ترتیب داد . دکتر او دستور یک ECG و عکس برداری از قفسه سینه را داد و هر 2 آزمایش جوابی نرمال داشت و در نتیجه رکس را به یک پزشک هایپرباریک( متخصص بیماریهای وابسته به فشار) ارجاع داد و پزشک جدید تشخیص داد که احتمالا او دچار DCS یا عارضه برداشت فشار شده است. تقریبا 55 ساعت پس از آخرین غواصی، او توسط جدول شماره 6 درمان نیروی دریائی ایالت متحده و با 2 بار تمدید درمان شد. علائم او بتدریج حل شد و تمامی نشانه ها پس از 6 ساعت درمان از بین رفت و البته صلاح دید که به مدت یک ماه غواصی نکند.

                                            

بررسی ماجرا

بیماری فشار زدائی زمانی اتفاق می افتد که پس از غواصی در بافتها و یا خون حبابها تشکیل شوندو معمولا این ها حبابهای نیتروژن هستند. ولی در صورتی که غواص توسط گازهای تنفسی خاص غواصی کرده باشد آنها می توانند حبابهای هلیوم هم باشند. این مسئله که بدن چگونه واکنش می دهد و یا به چه شکلی بوجود می آیند بستگی به اندازه حبابها، مقدار و محلی که شکل گرفته اند دارد. علائم DCS در حدود 30 دقیقه تا 24 ساعت پس از غواصی خود را نشان می دهند.

تنها راه حذف کامل ریسک بیماری فشار زدائی غواصی نکردن است . اغلب جداول و کامپیوتر های غواصی و الگوریتمهای آنها با ریسک تقریبی 1 درصد ازDCI طراحی شده اند، بنابراین اگر شما در محدوده جداول باقی بمانید کمترین ریسک DCS را در هر غواصی خواهید داشت. همچنین جداول و کامپیوتر ها تفاوتهای انسانی را از قبیل قوای بدنی، سطوح آب بدن، استفاده از الکل و یا دیگر فاکتورها را نمیتوانند اندازه بگیرند و این مسئله ریسک را افزایش می دهد . آنها نمی توانند ضربان قلب، جذب اکسیژن و یا سطوح فعالیت و یا فیزیک بدنی غواص را محاسبه کنند.

زمانی که یک غواص نشانه های جراحت مرتبط با غواصی را گزارش می دهد، پزشکی که آموزشهای لازم در مورد درمانهای غواصی را دیده است، اگر هرکدام از علائم و نشانه ای ضعف، بی حسی و یا سوزش را ببیند درمانهای خاص را شروع میکند. درست همانند حالتی که پزشک آزمایشهای لازم برای رکس را انجام داد و پس از آزمایش علائمی غیر از چیزهائی که خود رکس گزارش کرده بود مشاهده نمود.

رکس برخی از نشانه ها را داشت و پرواز کرده بود . توصیه های استاندارد در مورد توقف برای پرواز و یا صعود به ارتفاعات پس از چند روز غواصی 18 ساعت پس از آخرین غواصی است. تا زمانی که هیچگونه علائمی بروز نکند هرگونه صعود به ارتفاعات پس از غواصی می تواند برای غواص مشکل ساز باشد. کاهش فشار در بدن اجازه می دهد تا نیتروژن از داخل خون و یا بافتها خارج شود. زمانی که هواپیمای تجاری در داخل خود فشار را تنظیم می کند این تنظیم فشار برابر با فشار سطح دریا نیست . در مورد رکس کاهش فشار داخل کابین در هواپیما علائم را بدتر نمود.

در هر صورت علائم رکس بطور کامل رفع شد. از آنجائی که DCS کمیاب است، اغلب درمانهای متفاوت و متعددی را برای رفع شدن نیاز دارد و یا گاهی اوقات هیچگاه بطور کامل حل نخواهد شد.  تشخیص نشانه های عمومی، گزارش آنها و پی گیر بودن درمانها کاملا مهم و ضروری است . اغلب ، غواصان به خاطر DCS دستپاچه می شوند و فکر میکنند کار اشتباهی را انجام داده اند و یا به درستی عمل نکرده اند اما همیشه اینطور نیست و اشتباهی در مورد غواص وجود ندارد . درست مانند دونده ای که برای درمان قوزک پا نیاز به استراحت داشته باشد.

 

نکات مهم

1 – علائم و نشانه های درست DCS را بدانید.

2 – هرگونه علائم مربوط به DCS را سریعا گزارش کنید.

3 – به دنبال آموزشهای مربوط به مراقبتهای اولیه در مورد حوادث غواصی باشید.

بیشترین علائم و نشانه های رایج و گزارش شده در مورد DCI مطابق با نظر موسسه DAN به شرح زیر است:

-          درد، به خصوص در مفاصل و عضلات

-          بی حسی/مور مور شدن

-          خستگی/ناراحتی، حالت تهوع

-          سرگیجه/احساس سبکی در سر

-          ضعف عضلانی

-          تغییر وضعیت روانی و روحی

-          مشکلات گوارشی و دفعی

نوشته : Jori Bolton

منبع: Scuba Diving Magazine